همیشه شعرهای مرا با لهجه ی گل ها شنیده ای

حالا از کدام باغچه قافیه بدزدم

وقتی نفس هایم نفس هایت را کم می آورد...

باران که میبارد...

دلم برایت تنگ تر می شود...

بدون چتر...

من بغض می کنم...

اسمان گریه...

وای که چه دردی دارد...

اری، دلتنگی را میگویم...

درست زمانی که سرت جای دیگری گرم است

دل من همینجا یخ میزند

چه فاصله زیادی است از سر تو تا دل من